Wie zaait zal oogsten

Om de families van onze kinderen te ondersteunen om beter in hun levensonderhoud te voorzien en/of makkelijker schoolgeld voor de kinderen te kunnen betalen hebben we als experiment een aantal gezinnen zaden verstrekt. Deze zaden zijn kosteloos ter beschikking gesteld door Bakker Bothers te Noord-Scharwoude.

Voor ons lag daar de mooie taak om eerst uit te zoeken welke families nu er werkelijk in staat waren om te kunnen verbouwen. Als we simpelweg zouden hebben gevraagd of men zaden zou willen hebben, dan antwoord iedereen hier natuurlijk ‘ja, die heb ik nodig”. Ook al zouden ze geen land hebben of geen verstand van verbouwen hebben. Hebben is hebben hier!

De zaden zaten prachtig verpakt in aparte zakken en bestonden uit: Watermeloen, kool, uien, paprika, komkommer, okra, tomaten en biet. Het laatste kende ze niet, maar tja, wat de boer niet kent, eten ze hier wel.
De moeder van Brenda was de eerste gelukkige. Zij heeft een groot stuk land naast haar huis, waar zij Cassave en bananen verbouwt. Zij was dan ook dolblij dat zij haar ‘groentetuin’ kon uitbreiden met bovengenoemde heerlijkheden. Spontaan liet zij ons zien waar zij dit alles zou gaan planten. Wij zijn ervan overtuigd dat als wij weer teruggaan, er oogst zal zijn.

De moeder van Cate gaf eerlijk aan dat besproeien van alle gewassen een probleem voor haar zou zijn. Water halen kon alleen op kilometers afstand en aangezien zij een alleenstaande moeder was zou zij niet in staat zijn om zoveel groenten te kunnen verzorgen. Een aantal zaden zou wel voor haar mogelijk zijn en zij koos voor onder andere watermeloen. Zij was er zichtbaar blij mee.

De moeder van Alvin heeft een klein stukje land bij haar ex-schoonouders, niet ver bij haar huis vandaan. Ook zij is alleenstaand en kan ternauwernood alle monden voeden. Bij haar zijn de zaden ook goed besteed.

Mudde’s moeder gaf aan dat uien niet zouden gedijen, omdat de grond hiervoor niet geschikt zou zijn, volgens haar. Wij, als ex-stadmensen, hebben daar natuurlijk geen enkel verstand, dus we hebben de uienzaden uit het pakket gehaald.

De laatste vrouw die graag de zaden zou planten was de oma van Miracle. Naast haar woning heeft zij een klein stukje land waar zij Matoke (koolhydraatrijk niet zoete bananen) verbouwd. Zij eet hier zelf van. Wij hebben gemerkt dat zij vaak haar tijd doorbrengt op dit land en de zaden zouden haar helpen om oa het schoolgeld voor Miracle te betalen.

Ook bij de “Provedence Home” waar Richard woont, verbouwt men vele groenten. Ook bij hen hebben we een pakket achtergelaten en dat zal goed worden besteed.
Als we volgend jaar teruggaan zullen we zien of dit succesvol is geweest.

Als afsluiting van deze dag hebben we in een dorpje kleding uitgereikt. De foto’s zijn erg leuk geworden.