Richard en Edward

Wat was het leuk om hem weer te zien. Richard. `

In 2010 trof ik hem zittend op de grond bij zijn ouders aan.
Een meervoudig gehandicapte jongen van 12 jaar die door zijn ouders werd mishandeld en ernstig werd verwaarloosd. Na een zoektocht vond ik destijds een kinderhuis voor gehandicapte kinderen, waar hij kon worden opgevangen. De zusters van het kinderhuis overlegde met de ouders die maar al te blij waren dat hun zoon weg zou gaan. Hij kon immers toch geen geld verdienen. Het kinderhuis stelde de voorwaarde dat één van de andere kinderen met Richard meeging om hem te verzorgen. Zij besloten Viola te laten gaan.

Zij was toen pas 11 jaar. Wat een enorme verantwoordelijkheid voor zo’n klein meisje. , maar het voordeel was wel dat zij naar school zou kunnen gaan. De ouders hadden namelijk geen geld voor schoolgeld voor geen enkel van hun 6 kinderen. Voor de opname van Richard heb ik destijds als betaling een koe (Betty) gegeven die nog steeds leeft (maar helaas alleen maar stiertjes baart) en het Lilianafonds betaalt ook een gedeelte.

Ieder jaar bezoeken we Richard en zijn zusje en nemen kleding voor hen mee. Voor alle andere kinderen nemen we koekjes mee. Met Richard gaat het goed en hij heeft het erg naar zijn zin in het kinderhuis. Er wonen veel gehandicapten en hij brabbelt de hele dag. Volgens de zuster bemoeit hij zich overal mee en houdt alles in de gaten. Viola heeft inmiddels bijna haar lagere school afgerond en wordt streng onder de duim gehouden door de zuster. Ze heeft een behoorlijke eigen wil en vorig jaar ging het bijna mis, omdat zij steeds wegliep en make-up ging gebruiken en met jongens omging. Maar sinds Zuster Angelina het regiem in het kinderhuis voert, is Viola weer op het rechte pad gekomen.
We begrijpen inmiddels van Viola dat zij blij is dat zij naar school kan gaan, maar dat het voor haar ook erg zwaar is om te leven in een omgeving met voornamelijk lichamelijk – en geestelijk gehandicapten. Uiteindelijk hebben de ouders de keuze gemaakt, maar ja…is het een
hoge prijs die zij heeft betaald voor de schoolopleiding?

Van zuster Angelina hoorde we dat een van de kinderen dringend een rolstoel nodig had. Edward was namelijk door een ziekte zijn beentjes kwijtgeraakt. Hij kon in het kinderhuis wel op het gras lopen op zijn stompjes, maar naar school over de harde keien was een probleem. Een goed passende rolstoel konden we gelukkig meenemen. Vliegensvlug klom in zijn rolstoel en sjeesde er zó mee weg! In het vervolg zal hij worden geduwd door klasgenootjes die in de buurt van het kinderhuis wonen.