Hoop en wanhoop
Door: Ineke en Anita
Blijf op de hoogte en volg Uganda on wheels
01 Juni 2015 | Oeganda, Jinja
Het was een geslaagde dag. Zaterdag zijn alle 10 uitgenodigde kinderen met 1 ouder/verzorger bij ons langsgekomen om met ons te praten over het schoolgeld en onze nieuw aanpak . Onze contactpersoon Eustace zorgde ervoor dat alle 10 kinderen min of meer op tijd arriveerden en sommigen kwamen met de door de stichting verstrekte voorziening. Het was een heel georganiseer, omdat velen van ver kwamen.
Voor alle kinderen hadden we thuis al setjes kleding samengesteld (van de door jullie gegeven kleding).
Tot onze verbazing kwamen er geen 10, maar 11 kinderen. Wij herkende dit 11de kind als Joshua. Vorig jaar kregen wij een aanvraag voor hem voor een rolstoel, omdat hij niet in staat is om zelfstandig te lopen. Tijdens het bezoek bij hem thuis vorig jaar bleek dat de moeder van Joshua in de gevangenis zat en dat Joshua als jongste kind mee moest. Wij hebben hen toen in de vrouwengevangenis bezocht maar konden op dat moment niets voor hen betekenen, behalve wat aandacht, bemoedigende woorden en wat kleingeld voor het kopen van extra eten voor Joshua.
Ons is niet bekend waarom moeder ineens is vrijgelaten, maar het rechtssysteem werkt hier anders dan in Nederland en volgens ons was het ook geen halszaak waarvoor zij gevangen zat. We zaten echter wel met een dilemma, want we hadden qua financiën en setjes kleding niet op hem gerekend. Al hoewel het in Nederlandse ogen onbeleefd is om onuitgenodigd bij een bijeenkomst als deze te verschijnen, konden we het natuurlijk niet over ons hart verkrijgen om hen weg te sturen. Bovendien is Joshua een vriendelijk manneke die ons door zijn openheid raakte. We dachten als wel vaker hier in Afrika; we passen er wel een mouw aan.
Vorig jaar zijn we gestart om samen te werken met Hodassu, het bedrijf van Eustace. Naast een timmerbedrijf, maakt hij ook tricycles en is hij vorig jaar begonnen met het maken van kinderrolstoelen. Dit maken van rolstoelen staat nog in de kinderschoenen, maar daarover vertellen we in een ander verhaal. Gisteren hebben we met Eustace nieuwe projectkinderen bezocht. Dit keer kunnen dat er niet zoveel zijn, omdat sommige rolstoelen die vorig jaar al door hem zouden zijn gemaakt, nog niet klaar zijn. We willen daarom nu nog geen nieuwe rolstoelen bij hem bestellen, voordat er expertise aanwezig is en de kwaliteit van de rolstoelen is verbeterd.
Maar dankzij de KLM (René, het was weer geweldig) en een gulle gever van rolstoelen (Jos, we konden weer niet zonder je!) waren we in de gelegenheid om 14 rolstoelen vanuit Nederland mee te nemen, zodat de nieuwe kinderen niet zonder hoeven te zitten. Ook bevindt zich het mooie prototype van de ‘Afrika rolstoel” van Veldink4kids zich in deze cargo. Deze 14 rolstoelen bevinden zich nog steeds ergens in de hoofdstad, omdat door een fout van de clearingagent belasting is betaald. Dit was niet nodig omdat rolstoelen “free from tax” zijn. We kunnen deze rolstoelen nu alleen maar in ontvangst nemen als wij het hoge tax bedrag vergoeden aan de clearingagent. Maar we laten het er niet bij zitten. We gaan morgen op pad, waarschijnlijk de hele dag, om met de autoriteiten te overleggen om deze situatie terug te draaien.
Maar ja, geld teruggeven staat niet op hun lijst van sterkte eigenschappen.
Tot slot een leuk filmpje. https://youtu.be/I5jIdo7UIhQ
Voor alle kinderen hadden we thuis al setjes kleding samengesteld (van de door jullie gegeven kleding).
Tot onze verbazing kwamen er geen 10, maar 11 kinderen. Wij herkende dit 11de kind als Joshua. Vorig jaar kregen wij een aanvraag voor hem voor een rolstoel, omdat hij niet in staat is om zelfstandig te lopen. Tijdens het bezoek bij hem thuis vorig jaar bleek dat de moeder van Joshua in de gevangenis zat en dat Joshua als jongste kind mee moest. Wij hebben hen toen in de vrouwengevangenis bezocht maar konden op dat moment niets voor hen betekenen, behalve wat aandacht, bemoedigende woorden en wat kleingeld voor het kopen van extra eten voor Joshua.
Ons is niet bekend waarom moeder ineens is vrijgelaten, maar het rechtssysteem werkt hier anders dan in Nederland en volgens ons was het ook geen halszaak waarvoor zij gevangen zat. We zaten echter wel met een dilemma, want we hadden qua financiën en setjes kleding niet op hem gerekend. Al hoewel het in Nederlandse ogen onbeleefd is om onuitgenodigd bij een bijeenkomst als deze te verschijnen, konden we het natuurlijk niet over ons hart verkrijgen om hen weg te sturen. Bovendien is Joshua een vriendelijk manneke die ons door zijn openheid raakte. We dachten als wel vaker hier in Afrika; we passen er wel een mouw aan.
Vorig jaar zijn we gestart om samen te werken met Hodassu, het bedrijf van Eustace. Naast een timmerbedrijf, maakt hij ook tricycles en is hij vorig jaar begonnen met het maken van kinderrolstoelen. Dit maken van rolstoelen staat nog in de kinderschoenen, maar daarover vertellen we in een ander verhaal. Gisteren hebben we met Eustace nieuwe projectkinderen bezocht. Dit keer kunnen dat er niet zoveel zijn, omdat sommige rolstoelen die vorig jaar al door hem zouden zijn gemaakt, nog niet klaar zijn. We willen daarom nu nog geen nieuwe rolstoelen bij hem bestellen, voordat er expertise aanwezig is en de kwaliteit van de rolstoelen is verbeterd.
Maar dankzij de KLM (René, het was weer geweldig) en een gulle gever van rolstoelen (Jos, we konden weer niet zonder je!) waren we in de gelegenheid om 14 rolstoelen vanuit Nederland mee te nemen, zodat de nieuwe kinderen niet zonder hoeven te zitten. Ook bevindt zich het mooie prototype van de ‘Afrika rolstoel” van Veldink4kids zich in deze cargo. Deze 14 rolstoelen bevinden zich nog steeds ergens in de hoofdstad, omdat door een fout van de clearingagent belasting is betaald. Dit was niet nodig omdat rolstoelen “free from tax” zijn. We kunnen deze rolstoelen nu alleen maar in ontvangst nemen als wij het hoge tax bedrag vergoeden aan de clearingagent. Maar we laten het er niet bij zitten. We gaan morgen op pad, waarschijnlijk de hele dag, om met de autoriteiten te overleggen om deze situatie terug te draaien.
Maar ja, geld teruggeven staat niet op hun lijst van sterkte eigenschappen.
Tot slot een leuk filmpje. https://youtu.be/I5jIdo7UIhQ
-
01 Juni 2015 - 20:42
Janneke:
Hi meiden, wat leuk om weer "deel" te mogen nemen aan jullie avontuur. En Aniet, die foto met Jerusalem is prachtig, heel erg mooi :))
Veel liefs van Janneke -
02 Juni 2015 - 00:12
Tante:
Nou in Nedreland is het ook moeilijk om je geld terug te krijgen.
Wat hebben jullie weer veel mee gemaakt deze dag, en wat verzetten jullie veel werk PETJE AF HOOR.
Hoop dat het jullie ook lukt met de autoriteiten overeen te komen over het te betalen bedrag.
Wens jullie HEEL VEEL SUCCES. Naar mijn idee moet het jullie lukken.
Veel liefs en heeeel veel succes.
Tante Wilma. -
02 Juni 2015 - 16:11
Lau En Maria:
Kanjers Anita en Ineke,
heerlijk om jullie verslag weer te lezen en de foto's te zien.
zo kunnen we nog meer een beeld van jullie verhalen krijgen. we zijn benieuwd of jullie het voor elkaar krijgen met dat geld.
aan jullie overtuigingskracht en doorzettingsvermogen zal het niet liggen. wie weet gaan ze overstag bij het zien van blonde dames.
heel heel veel liefs en succes gewenst . dikke kus xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Lau en Mam -
03 Juni 2015 - 11:57
Edje:
Hai Anita en Ineke,
Da's toch ook weer wat.
Nou, jullie krijgen het voor elkaar toch?
Niks betalen, rolstoelen halen.
Succes.
Lieve groetjes Edje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
