Goede Vrijdag
Door: Ineke en Anita
Blijf op de hoogte en volg Uganda on wheels
31 Mei 2019 | Oeganda, Jinja
Goede Vrijdag
Zoals Johan Cruijff al zei: ieder nadeel heb zijn voordeel. En geloof het of niet, vandaag vielen puzzelstukjes ineen.
Een van onze projectkinderen Hussein, mist zijn linkerbeen. Als jong jochie heeft hij een ongeluk gehad, waardoor hij zijn been is kwijtgeraakt. De rest van zijn leven loopt hij met behulp van een kruk; iets wat hij geweldig goed kan, mits hij een goede schoen heeft. Ieder jaar nemen we een stevige schoen voor hem mee. Dit jaar wisten we dat zijn maatje 40 nog in de store lag. Jullie raden het al….onder anderen dit paar was gestolen.
Daarom haalden we vandaag Hussein op van school om samen met hem naar de schoenenmarkt te gaan en een passende schoen voor hem te kopen. We probeerde het bedrag van de schoenen te halveren, omdat we maar 1 rechterschoen nodig hadden, maar helaas. We namen toch ook maar de linkerschoen mee, want hier in Afrika is het toch nog altijd “Beter 1 schoen dan géén schoen”.
Het plan was om de schoen gewoon ergens langs de weg neer te zetten.
Plotseling zagen we een oudere man met eén been en een kruk op een oude versleten slipper lopen. Zijn linkervoet welgezegd. Het rechtervoetje was onderontwikkeld en bungelde ernaast. Zo ingeschat leek hij maat 40 te zijn….en ja hoor! Uiteindelijk zijn er met 1 paar schoenen toch 2 mensen geholpen.
Het huis waar we nu verblijven is onderdeel van een retraitecentrum. Eén van de oprichtsters van dit centrum, een Nederlandse vrouw, heeft ook jaren geleden een project voor straatkinderen in Uganda opgezet. De gesprekken met haar heeft onze interesse gewekt in dit project en vandaag hebben we een bezoek gebracht aan het Child Restoration Outreach.
Social workers sporen de straatkinderen op en proberen hen te laten deelnemen aan een rehabilitatie dagprogramma, waarbij ze afkicken van verslavingen (bv. lijmsnuiven) en uit de prostitutie worden gehaald en dagelijks 2 maaltijden krijgen. En dan hebben we het over kinderen vanaf 5 jaar tot 17 jaar die niet of niet helemaal door familie kan worden opgevangen. Ze belanden op straat.
Dit jaar hebben we een aparte donatie ontvangen die bestemd was voor een project ten behoeve van kansloze kinderen. En dat zijn deze kinderen. Door hun grote doorzettingsvermogen en het weer leren vertrouwen op anderen, hebben ze, met behulp van dit project, zichzelf een nieuwe kans gegeven. Een groot aantal kinderen zijn hierin geslaagd, maar wachten op de volgende stap….onderwijs. Gewoon naar school gaan, net als andere kinderen.
Door deze donatie kunnen we 5 meisjes die het rehabilitatie programma hebben doorlopen weer naar school laten gaan. En dat op “goede vrijdag”.
En met dit verhaal komen we weer bij de uitspraak van Johan. Als de store niet was opengebroken, hadden er geen twee mensen kunnen genieten van 1 paar schoenen en hadden we nooit in contact gekomen met het straatkinderenproject. Het heeft zo moeten zijn!
Zoals Johan Cruijff al zei: ieder nadeel heb zijn voordeel. En geloof het of niet, vandaag vielen puzzelstukjes ineen.
Een van onze projectkinderen Hussein, mist zijn linkerbeen. Als jong jochie heeft hij een ongeluk gehad, waardoor hij zijn been is kwijtgeraakt. De rest van zijn leven loopt hij met behulp van een kruk; iets wat hij geweldig goed kan, mits hij een goede schoen heeft. Ieder jaar nemen we een stevige schoen voor hem mee. Dit jaar wisten we dat zijn maatje 40 nog in de store lag. Jullie raden het al….onder anderen dit paar was gestolen.
Daarom haalden we vandaag Hussein op van school om samen met hem naar de schoenenmarkt te gaan en een passende schoen voor hem te kopen. We probeerde het bedrag van de schoenen te halveren, omdat we maar 1 rechterschoen nodig hadden, maar helaas. We namen toch ook maar de linkerschoen mee, want hier in Afrika is het toch nog altijd “Beter 1 schoen dan géén schoen”.
Het plan was om de schoen gewoon ergens langs de weg neer te zetten.
Plotseling zagen we een oudere man met eén been en een kruk op een oude versleten slipper lopen. Zijn linkervoet welgezegd. Het rechtervoetje was onderontwikkeld en bungelde ernaast. Zo ingeschat leek hij maat 40 te zijn….en ja hoor! Uiteindelijk zijn er met 1 paar schoenen toch 2 mensen geholpen.
Het huis waar we nu verblijven is onderdeel van een retraitecentrum. Eén van de oprichtsters van dit centrum, een Nederlandse vrouw, heeft ook jaren geleden een project voor straatkinderen in Uganda opgezet. De gesprekken met haar heeft onze interesse gewekt in dit project en vandaag hebben we een bezoek gebracht aan het Child Restoration Outreach.
Social workers sporen de straatkinderen op en proberen hen te laten deelnemen aan een rehabilitatie dagprogramma, waarbij ze afkicken van verslavingen (bv. lijmsnuiven) en uit de prostitutie worden gehaald en dagelijks 2 maaltijden krijgen. En dan hebben we het over kinderen vanaf 5 jaar tot 17 jaar die niet of niet helemaal door familie kan worden opgevangen. Ze belanden op straat.
Dit jaar hebben we een aparte donatie ontvangen die bestemd was voor een project ten behoeve van kansloze kinderen. En dat zijn deze kinderen. Door hun grote doorzettingsvermogen en het weer leren vertrouwen op anderen, hebben ze, met behulp van dit project, zichzelf een nieuwe kans gegeven. Een groot aantal kinderen zijn hierin geslaagd, maar wachten op de volgende stap….onderwijs. Gewoon naar school gaan, net als andere kinderen.
Door deze donatie kunnen we 5 meisjes die het rehabilitatie programma hebben doorlopen weer naar school laten gaan. En dat op “goede vrijdag”.
En met dit verhaal komen we weer bij de uitspraak van Johan. Als de store niet was opengebroken, hadden er geen twee mensen kunnen genieten van 1 paar schoenen en hadden we nooit in contact gekomen met het straatkinderenproject. Het heeft zo moeten zijn!
-
31 Mei 2019 - 14:51
Ingrid:
Hi Anita en Ineke,
Wat een goed gevoel geeft dat dan he, zo'n waardevolle dag. Nog heel veel succes daar. Gr.Ingrid -
31 Mei 2019 - 15:28
Tante Wilma En Oom Ruud:
Hoi lieve meiden,
Ik reageer niet vaak en veel. Maar dit verhaal ontroert mij. Inderdaad heb je de ontwikkelingen niet altijd in de hand. Maar dit op Goede Vrijdag? Je ziet het: je loopt niet alleen. Altijd met God onderweg.
Heel veel liefs, enne.... nog veel gelukkige kinderen verzorgen,
Hartelijke groet van tante Wilma en
oom Ruud -
01 Juni 2019 - 15:13
Maria :
Chgelooflijk lieverds,
Chapeau. Dat jullie zo de moed erin houden en zo positief zijn. Hoeveel zouden dit al lang hebben opgegeve n. En wat een prachtig stuk.
Veel liefs , succes en hou de moed erin. Mam -
04 Juni 2019 - 06:18
Edje:
Hoi Anita en Ineke,
Wat een ongelofelijk mooi verhaal weer. Hoe doen jullie dat toch?
Wat een doorzettingsvermogen (en een beetje geluk) hebben jullie toch.
Wat fijn dat jullie weer iemand tegenkomen met dezelfde intentie.
Dat zal jullie goed doen.
Succes verder.
Lieve groetjes van Edje -
04 Juni 2019 - 06:21
Edje:
Hoi Anita en Ineke,
Wat een ongelofelijk mooi verhaal weer. Hoe doen jullie dat toch?
Wat een doorzettingsvermogen (en een beetje geluk) hebben jullie toch.
Wat fijn dat jullie weer iemand tegenkomen met dezelfde intentie.
Dat zal jullie goed doen.
Succes verder.
Lieve groetjes van Edje -
04 Juni 2019 - 06:25
Edje:
Hoi Anita en Ineke,
Wat een ongelofelijk mooi verhaal weer. Hoe doen jullie dat toch?
Wat een doorzettingsvermogen (en een beetje geluk) hebben jullie toch.
Wat fijn dat jullie weer iemand tegenkomen met dezelfde intentie.
Dat zal jullie goed doen.
Succes verder.
Lieve groetjes van Edje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
