De bestelde rolstoel
Door: Ineke en Anita
Blijf op de hoogte en volg Uganda on wheels
11 Februari 2012 | Oeganda, Mukono
De bestelde rolstoel
Het liep niet zoals we hoopte.
7 Maanden geleden hadden we voor Shanika een aangepaste rolstoel besteld bij het orthopedisch centrum Katalemwa. Gespecialiseerd in het op maat maken van houten benen, orthopedische schoenen, maar ook rolstoelen in diverse maten en afmetingen.
Je zou denken dat 7 maanden lang genoeg is (zelfs in Afrika) om een rolstoel met rompondersteuning en hoofdsteun te maken
Het was onze eerste bestelling, alhoewel Shanika niet naar school kan. Zij is een meisje van 14 jaar wat haar hele leven lang al op de balustrade had gelegen. Haar uitzicht was een boom en de grond. Voor ons was het moeilijk te verteren om haar zo achter te laten en besloten haar toch te helpen.
Aan het begin van de week was voor ons al geïnformeerd of de bestelde rolstoel klaar was, en ja hoor, dat was het geval. Vol blije moed vertrokken we naar Kampala om de rolstoel op te halen en de rest van het geld te betalen.
Bij aankomst zakte onze blijdschap al gauw in onze slippers want wat bleek, de rolstoel was er niet. Ook de bestelformulieren waarop de wensen stonden was nergens te vinden en waarschijnlijk verdwenen samen met de vorige manager.
Op onze vraag waarom er was aangegeven dat de rolstoel wel gereed zou zijn, meldde de beste man dat niemand had gebeld. Gelukkig hadden we de naam doorgekregen van de medewerker en deze Stanley was aanwezig. Uit het gesprek tussen de manager en Stanley werd er een paar keer driftig “ja” geknikt en wij voelde de hoop weer uit onze slippers omhoog trekken. De rolstoel was er blijkbaar wel, maar niet op deze locatie.
We werden vervoerd naar de hoofdweg, waar vanuit een stoffige container/winkeltje een rolstoel werd getrokken. Een prachtig ding, maar absoluut niet wat wij besteld hadden. Dit was een standaard rolstoelje, overigens geschonken door de Britse Rotaryclub (de stickers zaten er nog op), niet aangepast en zonder zitkussen. Met een blij gezicht vertelde Stanley dat DIT onze bestelde rolstoel was. Nu, achteraf kunnen we er hard om lachen, maar op dat moment…..
Om een lang verhaal kort te maken, de rolstoel is nog aangepast met een soort hoofdsteun en een zitkussen, enigszins aangepast. Maar jullie begrijpen natuurlijk wel dat wij geen cent meer hebben bijbetaald.
Het liep niet zoals we hoopte.
7 Maanden geleden hadden we voor Shanika een aangepaste rolstoel besteld bij het orthopedisch centrum Katalemwa. Gespecialiseerd in het op maat maken van houten benen, orthopedische schoenen, maar ook rolstoelen in diverse maten en afmetingen.
Je zou denken dat 7 maanden lang genoeg is (zelfs in Afrika) om een rolstoel met rompondersteuning en hoofdsteun te maken
Het was onze eerste bestelling, alhoewel Shanika niet naar school kan. Zij is een meisje van 14 jaar wat haar hele leven lang al op de balustrade had gelegen. Haar uitzicht was een boom en de grond. Voor ons was het moeilijk te verteren om haar zo achter te laten en besloten haar toch te helpen.
Aan het begin van de week was voor ons al geïnformeerd of de bestelde rolstoel klaar was, en ja hoor, dat was het geval. Vol blije moed vertrokken we naar Kampala om de rolstoel op te halen en de rest van het geld te betalen.
Bij aankomst zakte onze blijdschap al gauw in onze slippers want wat bleek, de rolstoel was er niet. Ook de bestelformulieren waarop de wensen stonden was nergens te vinden en waarschijnlijk verdwenen samen met de vorige manager.
Op onze vraag waarom er was aangegeven dat de rolstoel wel gereed zou zijn, meldde de beste man dat niemand had gebeld. Gelukkig hadden we de naam doorgekregen van de medewerker en deze Stanley was aanwezig. Uit het gesprek tussen de manager en Stanley werd er een paar keer driftig “ja” geknikt en wij voelde de hoop weer uit onze slippers omhoog trekken. De rolstoel was er blijkbaar wel, maar niet op deze locatie.
We werden vervoerd naar de hoofdweg, waar vanuit een stoffige container/winkeltje een rolstoel werd getrokken. Een prachtig ding, maar absoluut niet wat wij besteld hadden. Dit was een standaard rolstoelje, overigens geschonken door de Britse Rotaryclub (de stickers zaten er nog op), niet aangepast en zonder zitkussen. Met een blij gezicht vertelde Stanley dat DIT onze bestelde rolstoel was. Nu, achteraf kunnen we er hard om lachen, maar op dat moment…..
Om een lang verhaal kort te maken, de rolstoel is nog aangepast met een soort hoofdsteun en een zitkussen, enigszins aangepast. Maar jullie begrijpen natuurlijk wel dat wij geen cent meer hebben bijbetaald.
-
11 Februari 2012 - 10:53
Edje:
Hoi Anita en Ineke,
Wat een geduld en uithoudingsvermogen moeten jullie toch hebben.
Gelukkig kunnen jullie er achteraf zelf hard om lachen.
En met wat kunst en vliegwerk komt alles weer op zijn pootjes (slippers) terecht.
Lieve groetjes Edje -
11 Februari 2012 - 15:01
Jenny :
Lieve Anita en Ineke,
Wat hebben jullie alweer veel meegemaakt!
Alle emotionele ingrediënten zijn weer vertegenwoordigd!
Op nieuw neem ik mijn petje voor jullie af!
Ik heb genoten van jullie smakelijk verslag en de foto's verhelderen de andere wereld waarin jullie momenteel vertoeven! Succes nog even!
Lieve groet, Jenny -
12 Februari 2012 - 10:16
John En Ingrid:
Wat een indrukwekkende verhalen. We hebben de verhalen en gelezen en de foto's bekeken en hebben enorm veel waardering voor jullie inzet. Wat moet het een emotionele week zijn geweest. Hier, in het koude Dirkshorn hebben we enorm van Jacko genoten. Het is gewoon een schatje en we vonden het echt jammer dat hij weer naar huis ging. -
13 Februari 2012 - 11:42
Marga:
Hallo Anita en Ineke,
Geweldig om jullie verhalen te lezen.Jullie hebben weer veel meegemaakt.
Hopelijk tot gauw!
Met groet,Marga
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
